ONDERWEG NAAR HET LAND VAN DE VIKINGEN!

Dit is het eerste verslag van Arie Haasnoot, die samen met zijn vrouw Johanna het Pelgrimspad het OLAV-pad zijn gaan wandelen van Oslo naar Trondheim in Noorwegen.

Wil je het verder volgen ga dan naar hun website. https://joharie.reislogger.nl/st-olavspad-noorwegen-2019/onderweg-land-vikingen.359296

21 juli 2019 - Oslo, Noorwegen

Zondag 21 juli 2019

We zitten aan de koffie in Gate A van Brussel Airport Zaventem. We, dat zijn Arie Haasnoot, en Johanna Jacobs, wandelaars met telkens maar een doel: de eigen grenzen verleggen. Over anderhalf uur vertrekt ons vliegtuig van Scandinavian Airlines (SAS) om ons naar Oslo te brengen. 

Afgelopen week heb ik lekker kunnen trainen op een parcours bij Nijmegen, wel wat druk, maar ook gezellig: kleinzoon Tim liep met mij mee en voltooide zo zijn eerste vierdaagse. Knap, dat hij die zonder problemen of noemenswaardige pijntjes uitliep, maar na afloop sprak hij over veel uitslapen de komende dagen. Voor deze oude man is dat er helaas niet bij. We slapen straks een nacht in Oslo, en morgen wacht op ons de eerste etappe van het Olavspad van Oslo naar Trondheim, een pelgrimstocht van 655 km, althans volgens ons Nederlandstalige routeboek, geschreven door Ria Warmerdam.

Vol verwachting klopt ons hart, we zijn allebei nog nooit in Noorwegen geweest! Nadat we vorig jaar gepelgrimeerd hadden van Canterbury naar Rome over de Via Francigena, zochten we een nieuwe pelgrimsweg om ons te laten inspireren. Waarom in vredesnaam dan naar Noorwegen? Voor het antwoord moeten we terug naar een periode dat het daar helemaal niet zo vredig was, de tijd van de Vikingen. In die tijd was er een geharde Vikingkrijger, koning Olav Haraldsson (Olav II). Hij bekeerde zich tot het christendom en wilde heel Noorwegen kerstenen en onder zijn bewind brengen (lukte het eerste niet, dan was het tweede toch mooi meegenomen geweest). Helaas, in het jaar 1030 sneuvelde Olav bij een veldslag. Toen hij eenmaal begraven was, gebeurden er allerlei wonderen. Zo ontstond er vlakbij zijn graf een bron waaruit geneeskrachtig water kwam. Al gauw werd Olav heilig verklaard, werd er boven zijn graf een kerk gebouwd, en ontstond in Nidaros, zoals Trondheim vroeger heette, een bedevaartsplaats. Wat mensen toen bewoog om Nidaros of Trondheim als eindpunt van een pelgrimstocht te kiezen, sterker nog, wat ons beiden hiertoe bracht, daarover een volgende keer.

inmiddels hebben we een goede vlucht gehad met de SAS, en hebben we in Oslo in de regen ons hotel gevonden, het Smarthotel. Nomen est omen. Smart betekent hier niet ‘slim’, maar moet je lezen als ‘smart’ in smartcar of smartphone. Je kan er je kont niet keren, zelfs niet in bed...

Lees hun verder relaas de komende dagen op https://joharie.reislogger.nl/st-olavspad-noorwegen-2019/onderweg-land-vikingen.359296