2e DAG BEIJING MOUNTAINS INTERNATIONAAL WALK

Vandaag gaan we met de grote bus. We checken uit en stallen onze bagage in de bagageopslag. Ook nu moeten we wachten op het vertrek van de bus, maar nu waren het VIPS die nog mee moesten.

We worden gelijk al gerustgesteld we hoeven vandaag maar 20 minuten te rijden want we starten in een ander natuurpark dichterbij. De bus begint via een slingertraject goed te stijgen en het is duidelijk dat we weer de bergen in gaan. Wat is dat daar op het raam druppels? , daar heb ik niet op gerekend. Ach een laaghangende wolk ?

Nee niets is minder waar het begint te regen en hard, de weg wordt een rivier en de bussen komen achter elkaar tot stilstaan. Er wordt druk gebeld en blijkbaar overlegd. Maar we zitten voorlopig nog droog in de bus. Na een half uurtje krijgen we te horen, dat de organisatie het onverantwoord vindt om over de bergpaadjes en trappen ons naar boven te laten wandelen. Maar dat we nu va een asfaltweg van de finish naar het 10 kilometer punt wandelen, welke midden in de rozenterrassen ligt. En daar dezelfde weg weer terug wandelt.  Nu enkele zuchten van verlichting want, die hadden zich blijkbaar al druk gemaakt over de trappen en bergpaadjes.

Als we uit de bus stappen nog een verrassing, de organisatie heeft voor alle deelnemers aan de tocht poncho’s en die reiken ze uit.  Maar als ik hem in ontvangst neem is het net droog en besluit hem maar niet uit te pakken.

Nu betekend een asfaltweeg wel dat hij egaal is maar niet dat hij vlak is. Dus ook nu gaat het weer gelijk behoorlijk omhoog.  De wolken trekken op en we hebben op enkele plekken al mooie uitzichten, helaas wel wat heiig voor mooie foto’s. Als we na 10 kilometer boven op top zijn zien we wel rozenstruiken, maar geen enkele roos. Deze blijken alleen in april/mei te bloeien en deze tidj worden ze allemaal gesnoeid. Je ziet ook overal werkers aan het snoeien van de rozen.

Bij het 10 kilometerpunt van de wandelaars staat een 7 kilometerpaal voor de auto’s, dus ik constateer dat de kilometers van ons ongeveer 800 meter lang zijn. Maar we hebben wel een groot aantal hoogte meters voor onze kiezen gehad, die verrekend worden met de kilometers. Zoals ook bij ons gebruikelijk in de berggebied van Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.

Als we terug wandelen komt het zonnetje ook nog door en bij de finish staat onze lieftallige begeleidsters ons lachend op te wachten met de mededeling dat Li Luchen van het travelbureau voor ons voor snacks en bier gezorgd hebt in een lokaal restaurant.

Maken nog even voordat we daar heen gaan kennis met een groepje westerlingen. Het blijken Polen te zijn die in China werken. Door hun werkgever waren ze op de hoogte gesteld van deze wandeling. Wisten niets van het IML af, dus heb ze alle drie een IML-stempelboekje verstrekt. Misschien hun begin startpunt van het IML-belevening. Want natuurlijk hebben we het wel eens spottend over de International Money League, maar het verbroederd wel en je leert wel weer steeds nieuwe wandelvrienden kennen. Die je weer in andere landen tegen komt

Een soort pannenkoeken met honing of stroop van rozen en ze smaken goed. Trouwens het biertje ook.

Hierna zit het er echt op we moeten de bus in voor de rit terug naar het hotel. Daar kregen we de IML-stempels en werden de namen genoteerd van de drie PACIFIC WALKERS. Want helaas hadden ze hier niet zowel de Clip als de bij behoorde oorkonde, hiervan niet in bezit. Ze beloofde het naar huis toe te zenden.

Een teleurstelling, maar daar waren ze al op de vrijdagavond van op de hoogte gesteld. Nu misschien is het ook nodig om de tekst in de boekjes van het IML ook in het Chinees te vertalen of een speciale druk. Want net als wij geen Chinees kunnen lezen, kunnen de meeste chinezen ook geen Engels lezen.