Wandelvakantie Thailand Mai Hong Son - Phu Kradueng

PAI - dé hippie-stad in het bergachtige noorden van Thailand

De rit naar Pai heeft meer dan 748 bochten niet dat ik ze geteld heb, want ik ben druk met het sturen bezig. Het is vandaag erg koel en Mukdarat Khrueahom heeft het koud net als vele andere Thai.

We maken een stop en wandelen door een orchideeënkwekerij, de vlinders zijn vandaag met de koelte niet tehuis. Jammer maar begrijpelijk en met een ijsmuts vliegt het moeilijk.

Dan rijden we naar de Japanse brug uit de 2e wereldoorlog. De Pai Memorial Bridge heeft een geschiedenis met de Tweede Wereldoorlog. Op deze plek werd de brug namelijk aangelegd door krijgsgevangenen en dwangarbeiders van het Japanse leger. Met behulp van olifanten werd een houten brug aangelegd. Daarbij sleepten de dieren zware bomen uit de jungle.

In 1944 werd de brug vernietigd door de geallieerden, maar na de oorlog opnieuw herbouwd door de lokale bevolking.

Hierna rijden we naar de Pai Caynon. De Pai Canyon wordt gekscherend ‘de tegenhanger van de Grand Canyon’ genoemd. Maar misschien is de beschrijving ‘extreem smalle paden met afgronden van wel 50 meter aan weerszijden beter op zijn plaats!

Hierna moeten er nog enkele foto's bij een mooie plek Coffee in Love gemaakt worden om daarna ons Guesthouse voor vannacht op te zoeken. We krijgen keurig een welkomstdrankje en de kamers zijn boven verwachting.

Even een bezoek aan een haarsalon en een korte dut, dan een klein probleem met de aanmeldprocedure opgelost en dan wandelen we over de avondmarkt van Pai

De weg van Pai naar Mae Hong Son heeft ook vele bochten onderweg brengen we een bezoek aan de grotten Than Lod Caves. Helaas komt nu naar voren de mindere kwaliteit van mijn fototoestel, die ik nu moet gebruiken door een systeem error van mijn andere toestel.

Foto's in de grot mislukken nagenoeg allemaal. Maar we maken met een gids met lamp een rondwandeling door deze grotten. Waar vele trappen op en down gedaan moeten worden.
Helaas moest Jeanette afhaken, die voelde ze niet zo goed door wat sanitaire ongemakken, dat gebeurd wel eens in een tropisch land.

In de grot gaan we op een houtenvlot naar de andere kant van deze grot. Ook daar kan je weer naar boven met de trap waar duizenden zwaluwen vliegen en ook vleermuizen. De vloer en de trap zijn daar ook duidelijk door bedruipt. We laten deze klim zitten, maar wandelen terug buiten om.

Bezoeken een bostempel met een levensgrote nieuwe boeddha, die een dak heeft gekregen. Waarschijnlijk om hem te beschermen voor de vogelpoep van de zwaluwen.

MAE HONG SONG - prachtige natuur en vele bergen

Na een mooie boswandeling komen we weer terug bij de parkeerplaats om onze weg te vervolgen naar ons mooie resort midden in de bossen bij Pai. Wat een rust alleen doorbroken door het klakken van de bamboe waterwegenschalen en gekwaak van enkele kikkers.

Morgen gaan we hier een mooie oerwoud wandeling maken. Nu even gebruikmaken van het zwembad. Het is wel geen warm weer maar met het zonnetje haalt het wel de 20 graden.

Vanuit ons resort kunnen we een mooie maar pittige wandeling maken van 7,5 kilometer waar 4 uur voor staat. Dit geeft al aan dat het zeker niet een lichte wandeling is.

Nu dat was het ook niet. Als we onze bamboestokken pakken staan er vier honden gereed om met ons mee te wandelen.
Als ze op de weg aankomen slaan ze naar rechts en wij volgen ze trouw. Ik zie echter ook dat we dan de route andersom wandelen, maar waarom niet. We missen de controlepost waar de entreegelden betaald moet worden.

Sommige Nederlanders kunnen zich druk overmaken het twee prijzensysteem van 200 bath voor een buitenlander en 20 bath voor een Thai. Ik vind het niet zo gek, wij verdienen over het algemeen meer en hebben ook andere eisen als een Thai. En er staan ook keurige Engelstalige borden en beschrijvingen, die een Thai niet lezen kan.

Ik zat te rekenen vandaag liepen er 6 buitenlanders deze route is dus 1200 bath en daarvoor zit dan minimaal een Ranger een hele dag voor op zijn post.

Maar goed we wandelen een stuk over een asfaltweg als we een keurig bord zien staan voor de ingang van de route. Onderweg staan er steeds informatieborden over de plek.

De paden zijn vaak als trapje uitgegraven en met bamboe wordt er soms beveiligd. Het is begin wel steeds stijgen, maar uiteindelijk bereiken het hoogste punt een uitzicht met een bankje. Echter deze plek is ook favoriet van enkele bijen en ons vier honden happen er verschillende dood. Maar na een tijdje gaan we toch maar door.

Lucky verzorgd de dames goed en houdt ze zeker goed in de gaten. Masseert de handen, want men komt er toch wel achter als je niet in een goede conditie bent deze tocht toch wel wat van je vergt. Maar met de nodige rustpauze komen we alle vier weer aan het einde.

Hier is de Ranger ook blij, dat we alsnog even ons entreegeld komen betalen en wil ons op de foto hebben en wij met hem natuurlijk.

De honden worden bedankt met een donatie, maar ook met wat koekjes die ik nog heb. 
Daarna even een paar baantje in het zwembad en daarna wil ik nog wat doen. Maar besluit toch even op bed te gaan liggen en ben direct vertrokken om na een half uur pas weer wakker te worden. Mijn koffie koud en Lucky blij, want ik had zachtjes liggen snurken dus het nodig had.

Het is dan ook alweer 17.15 uur, maar ook de anderen hebben de tijd gebruikt om weer bij te komen. We hebben gegeten en gaan naar onze verblijven. Het geklik van de waterbamboe weegschalen geeft een rustgevend geluid.

Nog even wat administratief werk doen. Werd door Ayu Ardhiany erop gewezen dat ik de 21 november vergeten was op het programma van Indonesië, dus maar een dag Malang extra op genomen. Daar waren we veel te kort afgelopen jaar.

Ook een combinatiereis gemaakt voor Blankenberge en Chantonnay, zodat ik niet van Breda naar Weert heen en weer hoeft te rijden.

De volgende bezoeken we eerst nog een Karen Langenekken dorp. Ook daar zijn de meningen over verdeeld, maar het is wel zodat deze vluchtelingen uit Birma of china hier op deze wijze nog hun kast kunnen verdienen met de verkoop van hun produkten en het laten fotograferen.

DOI INTHAMON -  2565m. de hoogste berg van het koninkrijk

Gisteravond aangekomen bij een overnachting in eenvoudige huisjes in de buurt van de Doi Inthamon. De huisjes waren ruim en schoon er stond een groot tweepersoonsbed in.
"s Avond hebben we een Thaise BBQ genomen, want daar was het het drukst.

Als de andere dames hun bed hebben opgezocht maken Lucky en ik de ballonnen klaar, want we hebben een jarige bij ons die 75 jaar wordt.

Om 07.30 uur gaat er een whatsapp uit met een Happy birthday song. Het "oude" mannetje van het resort komt heet water brengen met koffie met bekers. Dus we kunnen nog even een bakje doen voor vertrek.

Voor ons ontbijt doen we bij de 7-11 shop bij een benzinestation met een ham-kaas tosti met koffie. 

Dan komen we bij een Olifanten opvangkamp/school, natuurlijk zijn er mensen die hier iets tegen hebben. Maar als je ziet hoe de olifanten met plezier hun dingen doet. Heb ik er zelf geen moeite mee.

Daarna rijden we naar de Wat Phra That Lampang Luang tempel, waar de dames een rondrit maken met een paardenkoetsje.
Om vervolgens door de tempel te wandelen. Een gebouw mogen alleen mannen naar binnen, waarom? Ik weet het niet maar door een gat wat mogelijk op een fallussymbool kan lijken wordt de stoepa op zijn kop op de wand weerspiegelt.

We maken onze dagelijkse koffiestop bij de Amazon, maar dit keer met een gebakje van de jarige. Een late lunchstop bij een mooie rustplaats met oude auto's en een leuke aankleding.

We komen bij de tempel Wat Phra That Sunthon Mongkol Khiri bij Den Chai. De tempel is al gesloten maar we kunnen nog een aantal mooie foto maken aan de buitenkant. http://www.phrae.go.th/tem/tip/nature_phrae/hagi9.html

We rijden ondertussen in het donker naar Uttraradit en vinden ons hotel vrij snel. Ere was een enorme kermis, maar die hebben we maar de kermis gelaten.

Ons verjaardag diner met genuttigd voor de 7-11 en het smaakte ook nog.. Daarna zochten we allemaal de kamers op want was toch weer een lange dag.

Een autorit met een bezoek aan misschien wel de mooiste tempel van Thailand wat een rust straalt die uit en mooie muur beschilderingen en een omgeving. De Wat Neramit Wipatsana bij Dan Sai. We overnachten in een luxe nieuw resort bij Phu Ruea waar nog druk bij gebouwd wordt.

PHU RUEA 1365m. de koudste plek van Thailand in de winter - PHU KRADUENG  - HIN PHA NGAM (verrassing)

We gaan de Phu Kradueng niet op deze dag een tikkeltje te veel voor de conditie van de groep en er was boven ook geen overnachting te verkrijgen. Dus hadden we ruim 1000 meter omhoog om daarna weer 1000 meter naar beneden te moeten. Dit is een zeer pittige wandeling zie de foto's van 2016 maar op https://photos.app.goo.gl/Kb1B1agsddgOV1hH2

Dus we rijden na ons ontbijt naar het natuurpark Phu Ruae na betaling van het toegangsgeld slingeren we naar boven. Het laatste stuk van de parkeerplaats voltooien we met een pickup naar boven.

Daar vandaag hen je een mooi uitzicht, al was het vandaag erg heiig, maar alles straalde zo rust uit, die alleen door vogels werd onderbroken. Een roofvogel zweeft in de lucht en draait zijn rondje op de lucht. Het is gewoon even stil zitten genieten van het zicht.

Daarna wandelen we weer terug naar beneden, waar onze auto op ons wacht om verder na de Phu Kradeng te rijden, want daar hebben we voor deze nacht een resort.

Het is ook een betrekkelijk nieuwe resort met fleurige huisjes aan een plas, dus maar gelijk een muggenverdrijver aangestoken.
Binnen ziet het er netjes uit en de doucheruimte heeft een regendouche en een gewone douchekop.

Voor eten moeten zo meteen wel even nog iets rijden, maar vanavond maar op tijd eten, zodat we voor het donker weer terug zijn.

Op de weg rijden vele suikerriet wagens met hun vracht zeer langzaam over de wegen na de fabriek en weet uit ervaring dat zij vaak slecht of geen verlichting voeren.

In de buurt geen westers restaurant dus eenvoudige Isaan food. Lucky Mukdarat Khrueahom is erg in haar element.

We hadden een leuke overnachting bij de Phu Kradueng vriendelijke mensen. Bij het ontbijt een zeer goed sprekende Thaise, die drie jaar in Amerika gewoond had. Die gaf ons nog enkele tips, omdat we nu de Phu Kradueng niet op waren gegaan.

We reden naar Hin Pha Ngam, daar aangekomen zien we dat we de niet de enigste zijn, want er staan liefst 8 grote touringcars op de parkeerplaats en we zien tractors met een wagen wegrijden. We melden ons bij het kantoor en hier blijken geen andere prijzen te zijn voor westerse toeristen (die er buiten ons niet zijn) en die van de Thai. Voor 20 bath per persoon mogen we dit natuurpark in en worden voor dezelfde prijs naar boven gebracht. Tevens gaat er een gids met ons mee, die ons door het het gangenstelsel van dit prachtige gebied voert.  Een griezelige schoonheid van kalkstenen heuvels en karsts bewonderen, die gedurende miljoenen jaren zijn geërodeerd om een ​​interessante vorm te vormen die je misschien herinnert aan die in Kunming, China. Een pad dat slingert door de kloof brengt bezoekers ook naar de prachtige watervallen Suan Hom en Phiang Din, waar u kunt ontspannen in een vredige sfeer.

Trappen, uitzichten, doorkruipen alles zit er in. Erg leuk en mooi. Zo zie je soms zijn onverwachte dingen erg leuk.
Daarna moest ik nog wel een 230 kilometer rijden voor onze overnachting voor de komende drie dagen.