IML-Wandelreis China – Beijing & het 16e Beijing Mountain Walking Festival

 Beijing Mountain Walking Festival

Wat was het weer een feest om in Beijing te zijn! Zodra we in ons hotel arriveerden en de startbescheiden kregen, voelde het alsof we oude vrienden weer ontmoetten. Mensen die ik in de afgelopen vijf jaar bij allerlei wandelevenementen in China heb leren kennen, stonden daar opnieuw – eindelijk weer samen na de lange covidpauze. Extra leuk: Rolf Reijnen kon last minute nog aansluiten doordat er een plek vrijkwam.

Een gezellige start vol ontmoetingen

Aan het einde van de middag reden we met de bus naar een porseleinfabriek, waar de sierlijke beeldjes voor de daken worden gemaakt. Daarna volgde de officiële openingsreceptie. Een avond vol oude bekenden uit Taiwan, Korea, Vladivostok, de VS en Mongolië. Toespraken, een tombola én een Ferrari-thermosfles voor Carolien… alleen jammer dat haar koffer eigenlijk al vol zat.
Met een uitgebreid buffet sloten we de avond rond 20.30 uur af. De volgende ochtend stond het echte werk op ons te wachten: 6.00 uur ontbijt, 6.50 uur vertrek. Voor Vierdaagse-wandelaars bijna uitslapen!

Festivaldag 1 – Berg op, berg af, en vooral genieten

Vanaf het hotel reden we in 50 minuten naar Zhaitang. Stipt om 08.00 uur begon de openingsceremonie. Waar ik vóór covid nog drie jaar op rij als VIP op het podium stond, keek ik dit keer gezellig vanaf de zijkant mee.

Met het geluid van de signaalhoorn gingen de wandelaars op pad.
De 20 km liep in één lange klim naar de tempel op de top van de berg; de 10 km had een fijne verzorgingspost met noedels en zelfs Nederlandse Snickers. Onderweg genoeg drinkposten, bananen, rijstwafels en vooral veel vrolijke lokale deelnemers.

Ik kwam wandelvrienden uit Vladivostok en Mongolië tegen – misschien wordt Mongolië wel een nieuwe reis in 2026?
De terugweg liep heerlijk bergaf en na iets meer dan drie uur stond ik alweer bij de finish. Iedereen kreeg een flinke gouden medaille én een gratis biertje. Alleen jammer dat het “grasveld” een beetje op laag onkruid leek, dus liggen zat er niet in.

Terug in het hotel even een dut van 2,5 uur, gevolgd door een ontspannen buffet en een gezellige avond met Rudy.

Dag in Beijing – Lama Tempel en door naar Dragon Spring

De volgende ochtend bezochten we de prachtige Lama Tempel, Yonghe Gong. Een plek vol kleur, geschiedenis en bijzondere architectuur. Hoogtepunt: het 18 meter hoge Maitreya-beeld, uit één stuk sandelhout – indrukwekkend om voor te staan.

Na ons tempelbezoek haalden we de koffers op en vertrokken naar het Dragon Spring Hotel, hét officiële festivalhotel van het 16e Beijing Mountains Walking Festival.

Beijing verkennen – Pleinen, paleizen en acrobaten

Met onze gids Rita trokken we er op uit.
Eerst met de bus, daarna via de bekende veiligheidscontroles het Plein van de Hemelse Vrede op – het grootste plein ter wereld. Rita vertelde enthousiast over de geschiedenis, waarna we via de achterzijde de Verboden Stad verlieten en verder trokken richting Jingshanpark, Beihai Park en de hutongs.

Een hoogtepunt was de drumshow in de Drum Tower. De klim naar de Bell Tower sloegen we deze keer even over; genoeg trappen gezien voor één dag.
We sloten af met een spectaculaire acrobatenshow in het Red Theater. Voor sommigen bekend, maar het blijft indrukwekkend.

’s Avonds zocht iedereen heerlijk zijn bed op. De volgende ochtend mochten we zelfs een beetje uitslapen.

Festivaldag 2 – De dorpsroute en een vleugje nostalgie

Vandaag wandelden we de village route, opnieuw met de bus naar het startpunt. De benen mochten weer omhoog, want ook deze dag bevatte genoeg klimmeters – al waren de afstanden korter dan vorig jaar.

In Zhilantang rook het heerlijk naar verse beignets. Ik ken ze nog uit Thailand als ontbijt. Even verder liepen we door een kloof die me terugbracht naar 2015. Toen moesten we daarna nog 1000 meter stijgen, maar gelukkig zat die ellende nu niet in de route.

Op een terras genoten we van een biertje en een omelet terwijl wandelaars langs ons trokken. Daarna bracht een shuttlebus ons terug naar het terrein in Zhaitang.
De gouden strips bleken niet aanwezig; Dolores gaat regelen dat we die waarschijnlijk in Canada of de USA alsnog ontvangen. Komt goed – Indonesië kennen we tenslotte, daar komt ook altijd alles goed.

’s Avonds sloten we af met een gezamenlijk buffet én nog een gezellig gesprek met wandelvrienden uit Korea.

Tot slot

En daarmee kwam onze wandelreis in China tot een einde.
Het was een prachtige mix van natuur, cultuur, sportiviteit en vooral ontmoetingen. Voor mij is het duidelijk: als het lukt, ben ik er volgend jaar weer bij.

En jij? Twijfel je nog?
Kijk gewoon even op TT-wandelreizen.nl – je krijgt er geen spijt van.